Migawka z jakiegoś mojego wywiadu, udzielonego nieznanej mi dziennikarce, a potem z początku wernisażu „szarych” obrazów Beksa w naszej galerii na rue Quincampoix w Paryżu w maju 1994 roku. Chodzi o serię obrazów akrylowych, głównie głów, które namalował Mistrz w 1994 roku, ku wielkiemu zdziwieniu swoich fanów. Bo obrazy te, monochromatyczne, zupełnie odbiegały od dzieł malowanych poprzednio. Beksiński nieustannie poszukiwał nowych form do stale tych samych tematów. Tak więc motyw głowy ludzkiej malował w swoim życiu co najmniej na dziesięć sposobów w tym ten zbliżony do rzeźb, albo głów z Wyspy Wielkanocnej.