Beksiński był wielkim znawcą muzyki, którą uważał za królową sztuk. Sam jako dziecko był zmuszany do gry na fortepianie, czego nie znosił. Toteż gdy mu przy manipulacji pociskiem wybuch urwał mu kawałki dwóch palców, był uradowany. Natomiast marzyło mu się od wczesnej młodości, zostać kompozytorem. I miał do swojej nauczycielki pianina żal, że tego właśnie nie uczyła go, zanudzając monotonnymi palcówkami. Gdy już był dorosłym człowiekiem, zainstalował sobie cztery magnetofony i konstruował na nich rożne utwory dźwiękowe, które niestety nie przetrwały. Toteż nic o tej twórczości Mistrza nie wiemy. Natomiast, malując, Beks nieustannie słuchał muzyki na cały regulator. Miał szczęście, że sąsiedzi nie protestowali. Słuchał głównie muzyki poważnej i miał prawdopodobnie ajwiększą w Polsce kolekcję płyt z utworami najróżniejszych kompozytorów. Słuchał również muzyki pop, rock i wszystkiego tego, co jego syn puszczał w radiu.

Ten świat muzyczny Beksińskiego wart jest odtworzenia dla wszystkich tych, którzy chcą zbliżyć się do Mistrza. Dlatego też pan Andy Teszner, jeden z jego wielkich fanów, zadał sobie trud i przeszukał wszystkie materiały dotyczące Beksy - listy, rozmowy etc., - w poszukiwaniu wzmianek o kompozytorach i o utworach, lubianych i słuchanych przez Mistrza. Jest tego ogromnie wiele i tylko melomani zadadzą sobie trud przebrnięcia przez gąszcz utworów, wyszperanych przez pana Tesznera.

Dodać należy, że pod koniec życia najbliższym Beksińskiemu był współczesny kompozytor rosyjski Schnittke. Toteż jego utwory są obficie reprezentowane w tym zestawie.